بخشی از متن تطبيق غزلي از مولانا با غزلي از سنايي براساس مولفه هاي مکتب سوررياليسم :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات : 34
سرچشمه بسیاری از اصول و روش های فکری و ادبی مولانا را باید در شعر سنایی جست؛ وجود برخی مولفه های سورریالیستی در اشعار مولانا نیز می تواند از جمله این تاثیرپذیری ها باشد و می توان گفت که اندیشه های سورریالیستی یا شبه سورریالیستی, در اشعار هر دو شاعر, البته با شدت و ضعف, وجود دارد. در پژوهش حاضر, با روش توصیفی- تحلیلی, دو غزل سورریالیستی از سنایی و مولانا بررسی و وجوه اشتراک و افتراق آن دو در مولفه های سورریالیستی نشان داده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ویژگی هایی سورریالیستی همچون ذهنیت مطلق, حذف دو عامل زمان و مکان, بیان امور شگفت انگیز, نگارش خودکار, مستی و سکر, تخیل و رویا, تجلی روحانی, اعتقاد به نامحرمی زبان, عشق و آزادی, در هر دو غزل وجود دارد. از جمله تفاوت های دو غزل, می توان به تفاوت در میزان نگارش خودکار, مستی و سکر بیشتر مولانا نسبت به سنایی و زبان تصویری تر و هیجان انگیزتر مولانا اشاره کرد؛ چنانکه شعله واری بیان سنایی در تصویر شمع و شعله واری بیان مولانا در خود آتش نمایان شده است.